متاسفانه طی سال های اخیر وضعیت آشفته بازار مسکن بجای بهتر شدن بدتر شده و مسولین در دولت های مختلف با تصمیمات مقطعی و غیر کارشناسی باعث شده اند بازار مسکن به کما برود؛حال وخیمی که شاید بدتر هم بشود. تهیه یک سرپناه برای خانواده ایرانی به بزرگترین آرزو ودغدغه معیشتی تبدیل شده است در […]

متاسفانه طی سال های اخیر وضعیت آشفته بازار مسکن بجای بهتر شدن بدتر شده و مسولین در دولت های مختلف با تصمیمات مقطعی و غیر کارشناسی باعث شده اند بازار مسکن به کما برود؛حال وخیمی که شاید بدتر هم بشود.

تهیه یک سرپناه برای خانواده ایرانی به بزرگترین آرزو ودغدغه معیشتی تبدیل شده است در صورتی که در بسیاری از کشورهای جهان سوم نه پیشرفته و توسعه یافته داشتن یک سرپناه برای زندگی بزرگترین معضل و آرزوی آن خانواده در آن کشور نبوده و نیست اما در کشور ثروتمند ما مشکل مسکن و اشتغال طی سالهای اخیر بزرگترین معضل جوانان برای تشکیل خانواده بوده است.

با ثبت رکورد ۱۶ سال رکود در زمینه عرضه مسکن، زنگ خطر در عرضه واحدهای مسکونی در تهران و سراسر ایران به صدا درآمد. آمارها حکایت از این دارند که در سال گذشته تقریبا ۵۳ هزار ۴۰۰ واحد مسکونی شروع به ساخت کردند که این آمار نشان دهنده کمترین میزان عرضه واحد مسکونی از سال ۱۳۸۳ به بعد به حساب می آید. این رکورد بسیار بزرگ در امر عرضه مسکن بعد از ۵ سال رکود به ثبت رسیده که خطری برای بازار مسکن محسوب می شود؛ به شکلی که پس از خارج شدن بازار معاملات خرید مسکن از حالت کما، عواقب  آن نمایان خواهد شد.

تصمیمات اشتباه دولت ها هر روز و هر لحظه رکود مسکن را بیشتر کرده و نبود قیمت گذاری مناسب و کارشناسی باعث شده دلالان دربازار آشفته مسکن هرگونه که می خواهند روی قیمت ها اثرگذار باشند و مردم را تحت فشار بگذارند؛ باتوجه به عرضه و تقاضا و البته قیمت گذاری صحیح در سال های گذشته مقدار واحد های ساخته شده پاسخگوی نیاز مردم نبوده و البته مقدار واحد های خالی باعث رکود و تورم بیشتری دربازار مسکن شده است.

کنترل بازار های ارز، خودرو،سرمایه و بورس و بیرون آمدن از تحریم ها می تواند به بازار آشفته مسکن جانی دوباره بدهد در واقع کنترل وضعیت وخیم اقتصاد کشور و ارتباط با اقتصاد جهانی و حضور انبوه سازان خارجی یکی از راه کارهای برون رفت از این وضعیت می باشد.

ناگفته نماند که کنترل بازار آشفته و پیچیده مصالح ساختمانی که خود داستان مفصلی دارد می تواند اثر بالقوه ایی بر بازار مسکن بگذارد؛ هرچند مافیایی قدرتمند دلالان طی چند دهه اخیر بسیاری از تصمیمات دولت ها را بی اثر کرده است؛اما با قاطعیت سیستم های نظارتی امکان حل این مشکل هست.

یکی از علل عدم ازدواج درجوانان تهیه مسکن و نداشتن شغل بوده و هست متاسفانه دولت های متعدد طی این سال ها وعده های توخالی زیادی داده اند و مسولین در جایگاه های متعدد حرفهای بی‌حساب و کتاب زده‌اند هیچگاه آنگونه که باید به وعده‌های خود عمل نکرده اند و با وعده های توخالی باعث تورم و افزایش قیمت و بیکاری بیشتر در بین مردم و جوانان شده اند.

امیدواریم در دولت جدید بیشتر از گذشته به بازار آشفته مسکن که یکی از مهمترین مسائل و مشکلات خانواده های ایرانی است بپردازند و تنها به وعده و قول نپردازند وبه حرف های خود عمل کنند.

بهروز نصیرمنش-روزنامه نگار