دومین نشست هم اندیشی پویش «قلب کوچک تپش بزرگ» با هدف حمایت از کودکان دارای بیماری های قلبی روز چهارشنبه ۱۷اردیبهشت با حضور پرویز پرستویی بازیگر برجسته سینمای کشور و مدیران صنایع پتروشیمی در شرکت ملی صنایع پتروشیمی برگزار شد. پرستویی در این نشست گفت:بنده زمانی که وارد عرصه هنر شدم به دنبال این بودم […]

دومین نشست هم اندیشی پویش «قلب کوچک تپش بزرگ» با هدف حمایت از کودکان دارای بیماری های قلبی روز چهارشنبه ۱۷اردیبهشت با حضور پرویز پرستویی بازیگر برجسته سینمای کشور و مدیران صنایع پتروشیمی در شرکت ملی صنایع پتروشیمی برگزار شد.

پرستویی در این نشست گفت:بنده زمانی که وارد عرصه هنر شدم به دنبال این بودم که در کنار فعالیت هنری در زمینه کمک به هم وطنان و نیازمندان جامعه نیز فعالیت کنم که در صورتی که این فعالیت ها را انجام ندهم حضور در عرصه های هنری برای من لطفی ندارد.

در شرایط کنونی نیز از این موضوع خوشحالم که در عرصه هنری شناخته شده ام که بتوانم در کنار آن در حد بضاعتم به مردم و کشور خدمت کنم.وی ادامه داد: نزدیک به شش سال است که ما در کنار آقای رسول خادم به مناطق محروم سفر می کنیم و به هم وطنان نیازمند بسته معیشتی اهدا می کنیم و یا آنها را تحت پوشش قرار می دهیم.

همچنین در برخی مناطق اشتغال زایی صورت گرفته و یا خانه،مدرسه و خانه بهداشت ساخته ایم. با این وجود من معتقدم به اندازه ای که مدیران جامعه می توانند در این زمینه تأثیرگذار باشند اقدامات من و آقای خادم تأثیرگذاری کمتری دارد.

بازیگر سینما و تلویزیون کشور تصریح کرد: در شرایط کنونی آنچه دارای اهمیت است نجات جان انسان هاست.ما در برخی مناطق خانه بهداشت ساخته ایم اما پزشکی وجود ندارد که در این خانه های بهداشت فعالیت کند و تنها بنایی ساخته شده است.

در چنین شرایطی رویکردی که مجموعه«قلب کوچک تپش بزرگ» در پیش گرفته بسیار سخت و دشوار است.این مجموعه پزشکانی را برای خدمت به هم وطنانمان دعوت کرده و هزینه های رفت و آمد و اسکان آنها را تقبل کرده است.

پزشکانی که به صورت داوطلبانه و وجدانی قدم در این راه گذاشته اند و به دنبال منافع فردی نیستند.به همین دلیل این رویکرد باید حمایت شود و مسئولانی که در این زمینه تصمیم گیر هستند باید به صورت جدی از این فعالیت ها حمایت کنند.

پرستویی خاطرنشان کرد:ما در سفرهایی که به مناطق محروم انجام داده ایم از نزدیک با چالش ها و مشکلات مردم آشنا شده ایم. وضعیت زندگی در برخی مناطق به اندازه ای وخیم و تأسف برانگیز است که مردم برای استفاده از اینترنت باید مسافت زیادی را طی کنند که بتوانند به صورت آنلاین کار خود را انجام بدهند.

در زمینه های بهداشتی و آموزشی نیز وضعیت به همین صورت است.مدیران جامعه باید نسبت به چنین وضعیتی دغدغه داشته باشند و برای رفع نیازهای مردم به خصوص مناطق محروم چاره اندیشی و برنامه ریزی کنند.