بازی های سیاسی و کشمکش قدرت در بین مسولین و سهم خواهی در بالادست و سواستفاده از شرایط اقتصادی بدی که توسط سیستم ایجاد شده باعث شد جمع کثیری از ملت وارد بورس شوند و زندگی و سرمایه های خود را به بازاری بیاورند که هیچ اطلاعی نداشتند چرا چون مردم دچار استیصال و سردرگم شده اند و این ها همه یک پولتیک بود.

وای به روزی که بورس سقوط کند، چه خواهد شد تا به امروز که با سقوط پلکانی خود که شیبی ناخوشایند دارد مردم را به دفعات جهت اعتراض به جلوی سازمان بورس کشانده شعار داده اند و انتظار حمایت دارند اما کجاست این حمایت سرمایه  مردم در حال آب شدن است.

چه زندگی های که در این ایام کوتاه به خاطر بورس نابود نشد و چه افرادی که با ازدست رفتن سرمایه خود سکته کردند و به جای اینکه با کرونا بمریند اینگونه راهی بیمارستان و بعد قبرستان شدند؛چرا مسولین همه را به بورس دعوت کردند و بعد اینگونه رها کردند؛چرا حقوقی ها در بورس آزادند و مردم همانند بردگانی در دست آنان زجر داده می شوند.

آیا مقصر اصلی تحریم هاست آیا اتفاقات بین اللملی و نوسانات بازار ارز باعث این همه سقوط بورس و بازار سرمایه شده یا شاید بی تدبیری مسولین این بازار و سیستم مریض و معیوب اقتصاد کشور باعث و بانی این همه فلاکت و بیچارگی مردم مظلوم ایران شده است.

مقصر این همه ضرر چه کسی است چرا مسولان دستگاه قضایی زودتر کاری انجام نمی دهند چرا نماینگان مجلس به فوریت جلوی این همه ضرر و زیان ملت را نمی گیرند. داد مردم را چه کسی می ستاند و این همه زیان را چه کسی پاسخگوست.

امیدواریم که مسولین نظام گامی محکم درجهت این فاجعه اقتصادی بردارند تا شاید در آینده نزدیک با جلوگیری فجایع بزرگتر روزی شاهد بازاری خوب باشیم و رونق اقتصادی برقرار گردد.

علیرضا نصیرمنش- روزنامه نگار